Τα όρια μίας μηχανής πετρελαίου κρύβουν ένα θέατρο. Το αντίθετο του Παραλόγου και το πιο μακρινό από το Ρεαλισμό.
zoe's poems
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024
Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2024
Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024
Τραύματα
Έχουν πλάκα οι πόθοι όταν μπαίνει στο αίμα το αλκοόλ!
Όντως δεν υπάρχουν αναστολές,
Είσαι δέσμιος των επιθυμιών τους.
Είναι κάποιες!
Όμως αυτών των λάγνων και σε πλήρη άγνοια,
Που έρχονται και κολλάνε στα σωθικά της λίμπιτντο σου
Και σε κάνουν να σιχαίνεσαι τον ερωτισμό σου,
Κατανοώντας στο κορμί σου το μηχανισμό της χειριστικότητας τους!
Και αηδιάζεις την καύλα σου πάνω σου.
Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2024
Ο έρωτας
Αυτό που λείπει.
Αυτό που δεν έχω,
Είναι κάτι που δεν ξέρω,
Δεν γνωρίζω.
Και στέκομαι ανίδεη στο μέλλον.
Τρίτη 16 Ιουλίου 2024
Για το Μάριο και για την ανυπόφορη ζέστη
Η αγκαλιά σου Ήλιε με γέμισε αστερόσκονη!
Αυτήν τη γεμάτη λάμψη που ακτινοβολεί την οπτασία.
Θα μπορούσε βέβαια και τίποτα.
Ήθελα να σου πω αυτό,
'Ξέρεις Ήλιε δεν θέλω να λάμπω σαν γκλίτερ.
Να ακτινοβολώ την αλήθεια του,
Και από τον Γολγοθά του να βρίσκω την ουσία μου ακόμα και στο τίποτα.
Η διαύγεια του κενού οφείλεται στο τίποτα, Ήλιε. Του νου η δημιουργία.
Ξέρεις Ήλιε; Αν η διαύγεια του νου, που μου πρόσφερε η αγκαλιά σου, είναι η διαφάνεια στο υπεριώδες,
Έχω αρχίσει να καταλαβαίνω ότι το υπεριώδες που επιτρέψαμε την έκανε καυτή και με ταλαιπωρεί αυτό. Γιατί και η αστερόσκονη είναι τιμή '.
Παρασκευή 12 Ιουλίου 2024
Άτιτλο
Άνιωθη!
Σαν τίποτα να μην υπάρχει και τα πάντα.
Να καίγεται ο κόσμος,
Και η χαρά να έχει γίνει πολεμική τέχνη επιβίωσης.
Παρασκευή 5 Ιουλίου 2024
Λέξεις
Εμένα η σκέψη μου είναι ένας πυροβολισμός.
Σαν μία μαγνητική σφαίρα που εκρήγνυται στην πτώση της.
Σκέψου και ας πέσει χάμω.
Το μόνο σίγουρο αν ακούσεις ένα θόρυβο από το περιβάλλον,
τότε κάπως έτσι η σκέψη δημιουργεί ύλη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)