Άσκηση στην άσκηση, απόρροια της ουσίας

 Αν η σκέψη είναι μία μαγνητική σφαίρα τότε λογικά είναι μία συμπυκνωμένη ύλη μαγνητικών πεδίων σε μία ανεπαίσθητη μάζα ως προϊόν σύγκρουσης ή έκρηξης. Ίσως τον Συμπαντικό Ήχο. Ίσως υπό μία μορφή κύματος που συμπυκνώνει κάποιο μέταλλο του αέρα της ατμόσφαιρας της Γης. Δεν αποκλείεται να είναι τα βαριτόνια. Ο νους στο Σύμπαν.

Ξερνάει και διορθώνει το μυαλό μου. 

Παραλληλισμοί, τους λένε. 

Μα αποκλείεται! 

Υπάρχει Νους.

Κακοκαιρία "Bettina"

Ένα καλό έχει η θάλασσα. 

Παίρνει τα σύννεφα μακριά.

Σε μία καταιγίδα ο άνεμος καλπάζει.

Κι εκεί κοντά στο φόβο βυθίζεται στο άτρωτο το στέρνο,

και φτάνεις να ακτινοβολείς το φως.

Το φως όμως είναι πεπερασμένο. 

φμπ

Ποιότητες ορίων, άκρων και στεναγμών.

Μέσα σε ατσάλινα καλούπια γίνεται ο ψίθυρος βοή.

Βοή κόρακος.

Στρέφεις τη σκέψη και σείεται ο στεναγμός του σαν ήχος.

Όχι δεν ψιθυρίζει στο κεφάλι μου.

Ακούω που έπεσαν τα τσίγκινα από απέναντι.

Έχω κι εγώ τα όρια μου.

Την ψύχρα μου. Τις ποιότητες μου!