ανάσα μια στιγμή
με πνίγει αυτός ο κόμπος
όλο πρήζεται ο λαιμός
να σηκωθώ δε θέλω
λες και η φρίκη ξεθυμαίνει
όσο δεν κουνιέμαι
όσο σφραγίζω τη κραυγή
σαν το φαντάρο προσοχή στο σύρμα
προσευχή στη ζωή
πνίγομαι, το ξέρω ηττήθηκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου