παράδοξο ερωτικό

Σου χαρίζω τον ήλιο, αν τον θες..

μου λες τον κουβαλάω ήδη

Κλείστηκα κι άλλαξα πλευρό,

κοιτώντας το φεγγάρι

Ο κύλινδρος στο φόβο γκρι λευκό,

μόνο το γήρας απόμεινε στο μαύρο

Λευκό κίτρινο γκρι

Φοβάσαι την αλήθεια του μυαλού

Με ισοπεδώνεις στο τίποτα

Τάχα νικητής να βγεις

να βγάλει άσπρο το λευκό

Να τιναχτείς σ'ένα βασίλειο ψυχών

και να εξαφανίσεις την αθανασία 

των πολιτικών, στρατιωτικών

κάθε μορφής διεφθαρμένων εξουσιαστών

Ένα πόλεμο στο σύστημα

που με πνοή αέρα θέλεις να νικήσεις

Στον κόσμο τον ιδεατό

μάθε με για πάντα να νικάω..

σαν πιόνι στη ρουλέτα των ψυχών

θέλω ηρωίδα να με χρίσεις

Ο άνθρωπος στο σύστημα

σαν πεταλούδα που παλεύει με ιστό

λες και η αμηχανία

στο τέλος θα κερδίσει

Δώσε μου ένα φιλί να κοιμηθώ

να ξεχαστώ,

όπως ποτέ μου δε θα νιώσω

να σ'αγκαλιάσω να σ'ερωτευτώ

ο Χίτλερ στη γη έχει ψοφήσει..

παλεύοντας, βγάζοντας τα μάτια του

τα πιόνια να κινήσει

Σε ένα πόλεμο αγρίων κι αστεριών

ο Τσάπλιν μόνο χαρά θε να θερίσει