Δε σε γνώρισα Έρωτα ποτέ μου,
ακόμα και μέσα στο άπειρο που σε πετούσα των πεπερασμένων Συμπάντων μάζα..
αρνούμενη να ντυθώ σα νύφη Ηλιαχτίδα,
για ένα πέπλο του χρυσού στου ήλιου το κεφάλι
και αντ'αυτού επέτρεψα στον Oscar Wild να μιλάει.
Κατάρα μου'ριξες όπως ένα αυγό που σπάει..
για τον ιδρώτα του δικού μου κλωναριού
που θέλει πια, ακέραιο να σε φιλάει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου