σαν να'ταν η σκέψη στο μυαλό μου
το ποδάρι της αράχνης,
που στην αρχή της πτώσης της για το τέλος της,
της σκέψης μου δηλαδή,
Έστειλε η σκέψη ενέργεια,
σαν της αράχνης τον ιστό,
και γατζώθηκε στη μάζα της απέναντι.
Μία μορφή κινητικής ενέργειας της σκέψης
με τις υπόλοιπες ψυχές και ιδιοσυγκρασίες,
όπως βρισκόμαστε μέσα σε ένα καμπυλόμορφο δυναμικό πεδίο στο Χωρόχρονο της Γης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου