Έχω έναν ρυθμό,
που έχει ανάγκη,
για ήχο στον παλμό.
Βγαίνει από τα δάχτυλα,
σαν σε πλήκτρα.
Όμως μόλις συνειδητοποίησα,
ότι για κλακέτες πήγαινα.
Τώρα είναι αργά,
και το αρμόνιο υπάρχει ακόμα,
Όμως έρχεται σαν σπίθα ο Hendrix
να μου πει, ότι
if 6 was 9, don't you mind!
We will survive!
But it is 6,
και μου'πε,
"Play on drums!'
Ψυχωτικά μιλώντας!
Κάπου, κάποτε στη Λευκάδα.
Το νησί που ξεστράκοισε
και άφησε τον Καύκασο νησίδα!
Στην Ήπειρο ένα δάκρυ!
Όμως είμαι ανιστόριτη εγώ,
και ας μην μιλώ μπροστά σε μία ωμή αλήθεια.
I don't want to escape myself,
but I'm sceard to dive right into it!
My mind flies up to the truth of the universe,
και του μιλώ!
To start studying, or not?
Carpe Diem, my friend,
and when the need for Technology
escapes reality,
then the mirrors of Ni,
will arise for the good,
up to the skies!
Nobody, who shall survive!?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου