Για μια στιγμή βλέπεις στον καθρέφτη
και χάνεται το είδωλό σου.
Σβήνει κι έρχονται χίλια δυο όνειρα
να παίζουν μεσ’τα μάτια σου.
Όσο το σθένος του ανέμου, τόσα.
Ψωμί, εγχειρίδιο και τα μάτια μου.
Είμαι εγκληματίας και το κράτος το ίδιο.
Έτσι θα χρησιμοποιήσω το παλιό εγκληματικό κόλπο.
ΣΟΥ γυρνώ την πλάτη κοινωνία κι ας κρατάς πιστόλι. How bizarre
Θα σου πέσει ο κυνόδοντας και θα παραμορφωθεί το πρόσωπό
σου.
Ας είναι, δε θα πάω στα καλλιστεία.
του Γιώργου Δεληγιαννίδη
(Δέλου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου