Δεν περιμένω τίποτα.
Εκεί που τα περίμενα όλα.
Σαν να έκλεισε ο διακόπτης της καρδιάς στο τίποτα,
Και ο χώρος του κενού της να πάλλεται ανάμεσα σε διαταραγμένες όψεις
φόβου και υπερευαισθησίας.
Αυτά τα διαταραγμένα κύματα που ψάχνουν την αγάπη.
Κάπως έτσι πετάει η καρδιά τον άνθρακα με μένος για μία σπίθα.
Μεταξύ γνώσης και έρωτα να λάμψει.
Στην αγάπη να κατασταλάξει.
Και ξανά να σκοτωθεί,
Μην τυχόν και λάμψει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου