Σ'εκείνον τον πόλεμο,
Μέσα σε εκείνην τη φωλιά μόνο από μέταλλο,
Ένα μέταλλο μαύρο, βαρύ και συμπαγές,
Σε μία αιωνιότητα,
Δεν θυμάμαι πόσες ήταν οι στιγμές!
Αρχαίοι Σταυροφόροι έδωσαν το τέλος.
Μπήκαν μπροστά μου!
Έδωσαν φως στη φωλιά.
Με κρατήσαν ζωντανή.
Με παρέδωσαν στ'αστέρια!
Ίσως ήταν κάποιοι Ιππότες της Ρόδου!
Θεέ μου ζω!
Σ'ευχαριστώ!
Η Δύναμη Σου είναι στη διάνοια μου!
Μόνο ευγνωμοσύνη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου