- Καλημέρα μικρή μου
Ζοζεφίνα, τί κρατάς εκεί;
- Κρατάω την Ειρήνη.
-Προσεχτικά ζωή μου μη
σου πέσει. Θα σπάσει. Φαίνεται ευαίσθητη πολύ.
- Ναι, είναι. Με
ταλαιπωρεί, αλλά ευτυχώς είναι ελαφριά.
- Πού θα την πας;
- Στον Πόλεμο. Έμαθα
τον ξύπνησαν στην Αφρική ενάντια σε μια φυλή, αρχέγονη, κρυφή. Έχω την
Αυτογνωσία στην καρδιά και πήρα λίγο Αγάπη για αρχή. Την έβαλα στην τσέπη.
- Έχεις να κάνεις
ταξίδι θλιβερό. Πήρες τη Μουσική κοντά στην αγκαλιά σου;
- Αχ ναι! Η ευλογία.
Σε ευχαριστώ το είχα ξεχάσει. Η ζούγκλα τους θα έχει εκνευρισμό και θα μου
χρειαστεί το όπλο αυτό. Ανάταση ψυχής πρέπει να πάρουν όλοι εκεί, αλλιώς το
τέλος της θα’ ρθεί. Με συγχωρείς πρέπει να βιαστώ. Έχω αργήσει και φοβάμαι ότι
οι ιθαγενείς είναι ανήσυχοι ετούτη τη στιγμή.
- Σε χαιρετώ γλυκιά
μου Ζοζεφίνα. Να προσέχεις.
- Σε χαιρετώ Χάρε μου
Σοφέ, θα Σε καλέσω με χορό αφού πρώτα συναντήσω τον εχθρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου