παράνοια

Κίνησα να βγω

μακραίνοντας

όλο και πιο κοντά στη Φύση

Με ένα Θεό και Δυο και Τρεις

βουτώντας σε νερά από θειάφι

Τα μαλλιά μου, μου'ταξες

μονάχα αυτά, τη δύναμη κατέχουν

Ψάχνοντας μέσα μου

κοντά Σου να βρεθώ

πες μου το νόημα

να συνεχίσω να'μαι εδώ

όταν Εσύ και όλοι Εσείς

στα άπειρα τις μήτρες μας κρατάτε

τάχα αδιάφοροι

για το δικό μου το καλό

Γι'αυτό λοιπόν Σου απαιτώ

να μου φανείς

να'ρθείς να με γνωρίσεις

να πεις πού έσφαλα 

σημάδια μην αφήσεις

Κι εκεί ψηλά στης Οίτης τα βουνά

μου παρουσιάστηκες

και στο μυαλό μου μπήκες

με ένα ψαλίδι αιχμηρό

να μου προσφέρεις νίκη

τινάζοντας μου τη βρωμιά

ακούγοντας τη φρίκη

Θα σε σκοτώσω

Θα σε βρω

και θα σε κυνηγήσω

μέχρι το θάνατο

Εγώ θα σε κινώ

μου'πες

πετώντας με στην τύχη.