Τώρα

Μόλις τελείωσε ο καφές,

Και ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα για τις δουλειές.

Γρήγορα.

Ένα κύμα μοναξιάς πάλλεται σαν φόβος στην καρδιά μου.

Ανεπαίσθητο.

Σκοτεινιάζω παρέα με τον ουρανό.

Εύχομαι να μην βρέξει!

Θα μου άρεσε ωστόσο να ξεκινήσω κεκλισμένων των θυρών!

Είναι αυτά τα πρέπει της αυτοφροντίδας!

Για αυτό λέω ότι το πρέπει χωράει στο σωστό!

Στο ορθό!

Και οι δουλειές φαντάζουν αγγαρεία τώρα!

Τελείωσε ο καφές, πρέπει να καθαρίσω και συννέφιασε.

Δεν είμαι σίγουρη αν θέλω απλά να βρέξει

Ή να κάνω την υπέρβαση στο τώρα!